سایت جـامع آستـان وصـال شامل بـخش های شعر , روایت تـاریخی , آمـوزش مداحی , کتـاب , شعـر و مقـتل , آمـوزش قرآن شهید و شهادت , نرم افزارهای مذهبی , رسانه صوتی و تصویری , احادیث , منویـات بزرگان...

غزل مناجاتی با خداوند

شاعر : علیرضا وفایی
نوع شعر : توسل
وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
قالب شعر : غزل

هی شکستم توبه‌ام، توهین به استغفار شد           بارها گـفـتـم غلط کردم ولی تکـرار شد

بـار اول می‌زدی شاید به خـود می‌آمـدم           چشم پوشی کردی و وضعم خجالت بار شد


هر بلایی می‌کشم از دست نفسم می‌کشم           این ذلـیـل نـفـس بـودن بـاعـث آزار شد

فکـر دنیا بودم و از فکـر تو غـافـل شدم           هر چه بی‌تو ساختم روی سرم آوار شد

بـارهـا گـفـتـم که آدم مـی‌شـوم اما نـشـد           بارها گفـتم نشد، شایـد که در این بار شد

من که روی آمدن اینجا ندارم هـیچوقت           واسطه بین من و تو نور هشت و چار شد

یا حسینی گفتم و زهرای اطهر هم خرید           خوش بحال هر که از این فیض برخوردار شد

در شفاعت هم بهم پیوسته رحمت می‌کنند           کار ما با مـادر و فـرزنـدها هـمـوار شد

فاطمه بخشید از یک سو، رباب از یک طرف           با حسین و با علی اصغر، قسم پُربار شد

این بهم پیوستگی ها روضه سازی می‌کنند           کـربـلا هم ریـشۀ سرنیـزه‌ها مسـمار شد

نقد و بررسی

ابیات زیر سروده اصلی شاعر محترم است اما با توجه به وجود ایراد محتوایی یا معنایی در مصرع اول بیت؛ پیشنهاد می‌کنیم به منظور رفع ایراد موجود و همچنین انتقال بهتر معنای شعر بیت اصلاح شده که در متن شعر آمده را جایگزین بیت زیر کنید.



توبه کردم از خطا، توهین به استغفار شد           بارها گـفـتـم غلط کردم ولی تکـرار شد



یا حسینی گفتم و زهرا شنید و گفت جان           خوش بحال هر که از این فیض برخوردار شد